μήποτ᾽ ἐμὸν κατ᾽ αἰῶνα λίποι θεῶν
ἅδε πανάγυρις, μηδ᾽ ἐπίδοιμι τάνδ᾽
ἀστυδρομουμέναν πόλιν καὶ στράτευμ᾽
ἁπτόμενον πυρὶ δαΐῳ.
(Αισχύλου, Επτά Επί Θήβας)
ἀστυδρομουμέναν πόλιν καὶ στράτευμ᾽
ἁπτόμενον πυρὶ δαΐῳ.
(Αισχύλου, Επτά Επί Θήβας)
είθε όσο ζω να μη μ΄ εγκαταλείψει των θεών
αυτή η σύναξη, ούτε να δω τούτη
την πόλη καταπατημένη κι΄ από στρατεύματα
κι΄ από φωτιές ζωσμένη.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Κι΄ έφτασε η μέρα, οι εχθροί, που γκρέμισαν τα τείχη και μεσ΄ την πόλη μπήκαν.Μα οι κάτοικοι της πόλης, σε σπίτια μέσα κλείστηκαν και τους και τους εχθρούς αφήσαν έξω.
Κι΄ ούτε μια πόρτα στους εχθρούς δεν άνοιξε.
Κι΄έφτασε η ώρα, οι εχθροί, που έσπασαν τις πόρτες και μεσ΄ τα σπίτια μπήκαν.
Μα οι κάτοικοι της πόλης στις ψυχές τους μέσα κλείστηκαν και τους εχθρούς αφήσαν έξω.
Κι΄ ούτε μια ψυχή δεν άνοιξε την πόρτα τον εχθρό.
Και μείναν μόνοι οι εχθροί, σε δρόμους και σε σπίτια, κι΄ αδίκως προσπαθούσανε, πόλη να κατακτήσουν.
Κι΄ ήρθ΄ η στιγμή που λύγισαν, και από την πόλη φύγαν... Οι εχθροί.
Και σαν απομακρύνθηκαν, ανοίξαν οι ψυχές.
Κι΄ αφήσαν πόρτες ανοιχτές, η μία για την άλλη.
Και τείχη δεν ξανάχτισαν.
Και πόρτες δεν ορθώσαν.
Οι πόλεις οι απόρθητες, πέτρινα τείχη, πόρτες ξύλινες, ...
δεν έχουνε ανάγκη!
Τομάζο Παγώνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου