Σάββατο 27 Μαρτίου 2010

Αύριο Πάλι

Θέατρο Άλμα - Β' Σκηνή.
Αγ. Κωνσταντίνου & Ακομινάτου 15-17
Παραστάσεις: Δευτέρα & Τρίτη
Πρώτη Παράσταση: Δευτέρα 12 Απριλίου 2010
--------------------------------------------------------------------
Σκηνοθεσία: Αλκυώνη Βαλσάρη
Σκηνικά: Καλλιόπη Ζαφειροπούλου
Κοστούμια: Άννα Στρούζα
Φωτισμοί: Μπάμπης Αρώνης
Μουσική Επιμέλεια: Αντώνης Αντωνάκος - Τζούλι Τσόλκα
Τα χτενίσματα επιμελήθηκε ο Κωνσταντίνος Ζάππας
Υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων: Ιόλη Τσόλκα
Σχεδιασμός έντυπου υλικού: Αντώνης Αντωνάκος
Επιμέλεια ύλης προγράμματος: Αλκυώνη Βαλσάρη - Τομάζο Παγώνης
Φωτογραφίες προγράμματος: Υπατία Κορνάρου
Εκτύπωση προγράμματος: Αργώ Spa Hotel
Ευχαριστούμε για την πολύτιμη βοήθειά τους: Τάσο Ιορδανίδη - Ελένη Ιορδανίδου -Θάλεια Ματίκα - Βίκυ Αντωνάκου
Παίζουν οι ηθοποιοί (με αλφαβητική σειρά)
Ιταλιάνος Αντώνης Αντωνάκος
Σίσυφος Αντώνης Ζιώγας
Ντμίτρι Σπύρος Σιδέρης
Σάρα Άννα Στάτσκαγια
Αντάρα Τζούλι Τσόλκα

-------------

Στον Ηλιακό, σ’ εκείνον της Περσεφόνης και στον του Σισύφου μύθο, υπάρχει μια πρώτη ανάγνωση, αυτή της μονότονης επανάληψης.

Σε δεύτερη ανάγνωση όμως, κάθε που ο ήλιος ξαναφωτίζει κάποιο κομμάτι γης, τα πάντα έχουν αλλάξει. Κάθε που η Περσεφόνη επιστρέφει στην αγκαλιά της Δήμητρας, ο κόσμος είναι διαφορετικός. Κάθε που ο λίθος του Σισύφου κυλά πίσω στη βάση, σταματά σε διαφορετικό σημείο.

Μα υπάρχει και τρίτη ανάγνωση του μύθου της ζωής. Κάθε αλλαγή που συναντούν ο Ήλιος, η Περσεφόνη κι ο λίθος του Σισύφου είναι απελπιστικά ίδια με προηγούμενες αλλαγές.

Ακόμα κι οι αλλαγές έχουν τον δικό τους κυκλικό μύθο. Κι είναι ν’ απορείς με τον «τρελό τον πίθηκο» που επιμένει να μιμείται τον λίθο του Σισύφου κατρακυλώντας κάθε φορά σε διαφορετικό σημείο της βάσης του λόφου του μέχρι να ξανασυναντήσει τα ίδια λάθη απ’ τα οποία, τελικά, ...ποτέ δεν είχε φύγει.

Αλλά έτσι είναι φτιαγμένος ο άνθρωπος. Σίσυφος, Περσεφόνη και Ήλιος του ίδιου του του εαυτού. Και είναι απ’ τη φύση προικισμένος με μια τέταρτη ανάγνωση τουμύθου. Την ελπίδα.

Χωρίς αυτήν, ουδέ τον λίθο θα ’σπρωχνε στην κορυφή, μηδέ σταυρό θα κουβαλούσε.

7 σχόλια:

  1. @
    ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
    ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ
    ΧΡΟΝΙΑ ΕΥΑΙΣΘΗΤΑ κι ΕΡΓΑΤΙΚΑ :)

    ΚΑΛΕΣ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ !
    ΚΑΛΕΣ !
    ΚΑΛΕΣ !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @
    Δευτέρα βράδυ -χτες- είδα το έργο σας.
    Και διάβασα το βιβλίο.

    Ιδιαίτερα ελκυστική η σύλληψη
    για τον Μύθο του Σίσυφου,
    επίσης η σημειολογία του δέκατου τρίτου υπόγειου υπό,
    το ποτάμι (ιδεολογία, προκαταλήψεις κ.τ.λ.),
    κι άλλα πολλά, που επεξεργάζομαι στο μυαλό, κι αν επιτρέπετε θα επανέλθω.

    χαιρετώ σας
    Νεοεμφανιζόμενε Θεατρικέ Συγγραφέα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @
    είναι της μοίρας της φαίνεται,
    αυτή η σελίδα
    να ανοίξει και να κλείσει με "μπράβο !"

    φυσικά, δεν είμαι ειδικός , να κρίνω...
    ένας απλός θεατής.
    σκεπτόμενος, αλλά πάντως απλός...

    χειρίζεστε σωστά τον μύθο και τους μύθους.

    δεν συμφωνώ με την βωμολοχία,
    καταννοώ όμως ότι είναι η γλώσσα των νέων, κι αυτό κάνει την έκφραση ζωντανή και φρέσκια και τον λόγο σε εγρήγορση.

    τα χεις σκεφτεί τα πράγματα. δεν γράφεις τυχαία.

    αφήνεις παράθυρο στην ελπίδα.

    μου άρεσε και το τέλος.
    μου φάνηκε θεατρικό. σα να καναν πρόβα θεάτρου κι ο σκηνοθέτης να είπε "αύριο πάλι πρόβες..."


    να είσαι καλά, Θωμά
    και να προοδεύεις !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αγαπητή Φωτεινή
    εσένα που ήσουν στην παράσταση μα εγώ δεν είχα την τύχη να σε γνωρίσω, ... σ΄ ευχαριστώ.

    τόσο για τα καλά σου λόγια όσο και για το ότι μπήκες στον κόπο δεις τη σημειολογία των όσων έγραψα

    συγχώρεσέ με για τις βωμολοχίες (ούτε μένα μου αρέσουν) μα οι ήρωες του έργου, απ΄ τη στιγμή που μπήκαν στο μυαλό μου, πήραν το τιμόνι στα χέρια τους και κάναν του κεφαλιού τους.
    .. δε θέλησα να τους σταματήσω και τους άφησα να εκφραστούν όπως οι ίδιοι ήξεραν ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή